België
Dit land is een collage. Een versnipperde
verzameling van zaken.
Je ziet hier
bakstenen huizen als
kerstlichtjes langs de wegen.
frieten met mayonaise en
cervela’s
Belastingen, papierwerk verpakt in grijze mappen
Broodautomaten, kermissen met
suikerspinnen
voetbalvelden, chocolade
wielertoeristen zwermend door de straten
je ziet hier mensen die zachtjes naar je knikken
en verlegen aanschuiven
om koffie.
mensen die zich zorgen maken
om de toekomst,
om elkaar en
om de wereld.
mensen die voorzichtig zijn, in woorden en daden
- het bezweren van de onrust -
mensen met hoofden van graniet, maar ook mensen met
gespleten hoofden;
tussen Rome en Aleppo,
tussen Brussel en Parijs, tussen Ankara en Krakau
tussen leven en lijden.
mensen die klagen:
te veel water op de daken, te weinig licht in onze levens
te veel treinen die niet rijden, te weinig dagen die vrij zijn
te veel groei in onze lijven, te weinig bloei in onze hoofden
te veel geld om af te geven, te weinig tijd om te houden
van elkaar.
Een land van toegeven en opeisen
van boetseren op gedeeld gevoel
België is een onvermoeibaar tweegesprek. Een huwelijk.
En ondanks alles zijn wij nog steeds
Samen
Ondanks alles kunnen wij nog steeds
het beste maken
van aan elkaar geplakte zaken
Jens Meijen
Jonge dichter des vaderlands