België

Dit land is een collage. Een versnipperde

verzameling van zaken.

Je ziet hier

bakstenen huizen als

            kerstlichtjes langs de wegen.

frieten met mayonaise en

            cervela’s

Belastingen, papierwerk verpakt in grijze mappen

Broodautomaten, kermissen met

            suikerspinnen 

voetbalvelden, chocolade

wielertoeristen zwermend door de straten

 

je ziet hier mensen die zachtjes naar je knikken

            en verlegen aanschuiven

            om koffie.

mensen die zich zorgen maken

            om de toekomst,

            om elkaar en

            om de wereld.

mensen die voorzichtig zijn, in woorden en daden

            - het bezweren van de onrust -

mensen met hoofden van graniet, maar ook mensen met

            gespleten hoofden;

            tussen Rome en Aleppo,

            tussen Brussel en Parijs, tussen Ankara en Krakau

            tussen leven en lijden.

mensen die klagen:

            te veel water op de daken, te weinig licht in onze levens

            te veel treinen die niet rijden, te weinig dagen die vrij zijn

            te veel groei in onze lijven, te weinig bloei in onze hoofden

            te veel geld om af te geven, te weinig tijd om te houden

                        van elkaar.

 

Een land van toegeven en opeisen

van boetseren op gedeeld gevoel

België is een onvermoeibaar tweegesprek. Een huwelijk. 

En ondanks alles zijn wij nog steeds

            Samen

Ondanks alles kunnen wij nog steeds

            het beste maken

            van aan elkaar geplakte zaken

           

Jens Meijen

Jonge dichter des vaderlands