Goud beloopt je lippen,

zo vals een zegestraal

 je mondhoek voorbij rent.

Goedertierend smaakt de overwinning

van een kampioen op de tast.

Zilver ben je waard,

maar je hals duld enkel

linten gevouwen

uit eindzeges die verder

reiken dan mijn startblok

ooit aangaf.

Stormloop naar goud,

op een pas die eerder hinkelt dan snelt

Je loopschoen zucht zich  een weg

naar de eindstreep.

Daar sta je dan – onklopbaar –

het verschil tussen verslagen

en welslagen al lang vergeten.