Op de armen van de melkwegen dansen

jij en ik.

Tussen sterren hopen we toch maar

nog heel even

lief te hebben.

Tot de kometen komen aansuizen

en ons

woord

voor

woord

ontleden.

Lezen zullen ze ons niet,

want onze woorden vormen geen zinnen.

Gij hebt universums in uw hoofd

en nog weet gij mij niet te beminnen.