Vandaag heb ik een droom verleerd

 

hem ingeruild, laten vergelen

 

witgewassen door herhaling

 

er stond toch niet meer

 

wat er staat

 

 

 

Het water dragen was ik moe

 

dus ben ik uit mijn slaap getreden

 

enkel de geur en soms de tast

 

zijn nog mijn wakkere vingers waard

 

 

 

De aardeschudder en zijn speer

 

de nachtwacht die mijn nacht bewaakte

 

ik schrijf ze thuis en eeuwig leven

 

en nostalgie om te genezen

 

zonder komma's aan elkaar

 

 

 

In de vorm van wat boeken

 

is wat ik meeneem licht te dragen

 

een vel papier, een lichtbron

 

om mijn schaduw na te kijken

 

wat ik verlaat is diep en zwaar

 

 

 

Nu dringt zich enkel nog mijn blik

 

aan mij op als eerste vraag

 

als een analfabete genster

 

die het denkt te durven wagen

 

die met de ander zichzelf aansteekt

 

om dan samen te vervagen