Dag zon op een koopzondag

dag eerste slenteraar

en schittering in mijn stuur

                 dat zwenkt                                         voor een middelbaar echtpaar.

Struinende wanden

                                 schuiven

                     in elkaar

                                met hier en daar      een nauwe pas

                                                             of bengelende winkeltas

dag ruziënd stel

                                   rot op kind

                                               dat ik nog net voorbij snel.

Tot de onverschillige fuik me indijkt

            en men dan toch opkijkt

voor een koorddansende doodsstrijd op trappers

hoofd naar beneden

waar mijn blik als een schietlood

tegen het waggelende kader slaat

elke slag

gonst de metronoom

van een ontregelde muzikant,

                                                                                         elke slag

trilt het jeukende zweet

als clownschmink van mijn wangen.

Mensen blijven staan,

de trom kondigt

een verdwijntruc aan

                voet aan de grond

       de circusshow loopt

ten einde.

              Koud kunstje

                       heter vuur

                                   en alles went op den duur.