Ik ben het vergeten,
Glad vergeten!
Heb de tekens gemist
Hoewel post its, potloodkriebels,
Snelgeschreven priegelbriefjes,
Knopen, zakdoeken
Krassen op ruggen van handen,
én mijn moeder,
mij vermaande:
Begin eens met leven!
Het ligt daar, te liggen
Nog even, nog dagen
Straks is het over de datum
Gevaar! (Uitroepteken)
Maar ik was het vergeten, verloren, t’is kwijt.
Er lagen nog andere dingen te wachten
Een boterham, een fles rode wijn in het gootsteenkastje
Een Wes Anderson film en een vriendje.
Een twix die ik maar door twee heb gedeeld,
Voor hem een, voor mij,
En een ijsje.
Ik was het vergeten,
Er wáren nog dingen, je weet wel, nog doen
Nog eventjes blijven, dat duurde, dat duurde,
Ik had nog een biertje, een feestje, een vriendje,
(Een ander, dit keer, maar hij kon het veel beter,
dat zoenen, dat vrijen). Nee, nog eventjes blijven,
Ben nog niet met pensioen.
Ik ga niet afslaan, of stilzitten, geraniums breien.
Heb zeker één heel boek nog te lezen.
Voordat ik begin met mijn
“leven” (Aanhalingstekens)
Het Leven, het echte,
Categorie meerderjarig, zelfstandig, volwassen
Hoofdstuk huis, hypotheken
Rode port en kinders kweken
Kerst rond het haardvuur en een golden retriever.
Misschien is het kinderachtig, flauw, laf, onnozel
Maar ik heb nog wat reisjes op m’n bucket list staan.
Die jongen, een ander, dit keer een Spanjaard,
Die kan zo mooi zingen. Achter hem aan!
Dan nog doelloos en stuurloos wat eurotrips maken
Zonder ticket de nachtbus van Warsaw naar Praag
En dan zingen, boemelen, brassen en zwijnen,
Me drie dagen lang door de stad laten leiden
Door een Slavische bink met twee ogen als spiegels
En kwijlen, zwijmelen, koortsachtig ijlen
Op weg terug naar huis op het pluche van de trein.
(Zucht...) (haakjes)
‘K vond net een briefje, vergeeld, in elkaar
Waarop geschreven met dikke eyeliner
Gevaar! Niet vergeten
Begin eens te leven
Je moeder heeft het je nog zo gezegd
Maar...
Ik ben nog niet klaar om te beginnen met leven.
Ik wil het vergeten. Met opzet verdrinken.
Moeder wat moet je. Ik ben nog. niet. klaar
Wil het kwijt, beter weg, ben niet oud, achtentwintig.
En single, en dronken, of goed onderweg.
Dus begin ik te rennen, ga rennen,
Ik loop niet, ik snel.
Ik scheur alle briefjes in snippers en smijt
stromen confetti achter me aan
Want het is niet gedaan,
Want dit is het leven, je heb het maar even
Dus grijp je glas wijn,
En huil naar de maan,
En weet weer hoe mooi het is
hoe verdomde mooi het is
opzettelijk verloren te gaan.