mijn hart heeft zicht nooit al te druk gemaakt

 

over vervlogen zoenen en verloren blikken

 

maar nu ik jou heb voelt het zich naakt

 

en aan de gedachte jou kwijt te raken moet het even slikken

 

 

 

mijn lippen voelen zich reeds thuis op jouw huid

 

en mijn oren kennen het liefst jouw geluid

 

mijn ziel, dat eens begraven was onder wanhoop,

 

rijst weer naar boven als een bloem in bloei

 

en mijn gezicht loopt met die vreugde te koop

 

 

 

ik weet dat ik me soms te veel bemoei

 

maar mijn stem is simpelweg niet te stoppen

 

ik moet alles tegen je zeggen,

 

van ongezouten mening tot flauwe moppen

 

mijn lichaam wil zich voor eeuwig in je bed leggen

 

terwijl mijn neus uit de lakens je geur opsnuift

 

ik wil me oneindig ver voor je openstellen

 

zolang jij de enige bent die me nooit uit wuift

 

 

 

mijn handen laten je niet meer los

 

ze zoeken elk verhaal dat je wilt vertellen

 

en nu mijn brein me vertelt: jij bent de klos

 

weet ik dat ik het niet meer uit kan stellen

 

 

 

dit zijn woorden waar ik me niet makkelijk aan waag

 

maar ik wil dat je ze kent, want

 

ik zie je graag