Ze wikkelen zich serpentachtig rond het licht

Schrijven gedichten met pen en papier op de keel gericht

Iedereen die beseft weet dat kennis geen standaard gegeven is

Maar een constante belevenis is

Als ie even is

Aan het eind van elke gebroken lijn

Gewoon zichzelf zou zijn

Uit  het vraagteken is gebleken

Dat we als mens steeds verbleken

Bij het besef dat we niets weten.