stilte, in geest en omgeving
vastgepind op deze plaats
spiegels met verleden, confrontatie alom
verplicht zelfs, te kijken naar m'n levenspad
of de kronkel ervan die ik heb bewandeld
stilte, ja ... zelfs na de storm nu
bezinning, niemand rondom me heen
'alleen' moet ik het ervaren
dan zal ik richting krijgen waarheen
met het oude pad heb ik niks meer gemeen
afgedwaald en keuzes opgelegd
veel besloten maar nooit zelf toegezegd
alles ervaren, maar door anderen opgeleefd
waar ben ik toch gebleven
mijn eigen verhaal ooit zelf gekozen
Onontkomenlijk, de naakte waarheid valt
alles is weg en verloren gegaan
Dromen aan flarden door al die hebzuchtige personen
bedrog en verderf is uitgezaaid
en het is nu ook mijn tijd om te oogsten
kom op, wakker worden nu
dit is eindelijk het moment
die dromen waren de mijne niet
de dingen die ik had waren niet echt
slechts een hersenspinsel van wat ik dacht
niets heb ik eraan verloren, integendeel
ik zal terug mijn pad vinden
reeds lang voordien al uitgestippeld
met zelfs deze vergiften op mijn weg
om me te herinneren, de richting waarnaar ik smacht
het zingevende evenwicht zoekend
tussen mijn mens -en geestesgebeuren
die oneindige liefde en barmhartigheid
mezelf en het universum als één geheel
alles overstijgend en gedreven door innerlijke energie
een gezuiverde levensloop komt eraan
met nieuwe dromen en inzichten
bewust wordend in m'n gedachten en met alle leven
respect hebbend voor mijn mentors
die me in deze les nauw zijn bijgebleven
ik bedank mezelf voor deze reis
om terug tot mezelf te komen
zelfs ook de mensen, die aan het leed hebben meegewerkt
zonder hen, was ik immers nog steeds verdoofd
en ook voor dezen ligt een ontwaking klaar, teweeggebracht door hun smart
het zaadje ooit door mij gekozen is reeds lang ontkiemd
de stam is gehavend mettertijd, maar evenwel versterkt
laat me nu maar rustig vertakken, ik vind de weg wel
in mijn lente zal ik dan groots openbloeien
genietend van de eigen vruchten, die ik dan met eer zal plukken...
Filo
