De appel die hij schilt voor zijn vrouw, groeide in de tuin. De appelsienen

in deze schaal komen helemaal uit China. Foto's hoeven enkel

bij bijzondere gelegenheden (zoal vakantie dat kan zijn). Zijn handtekening

zegelt de zoveelste lening. Zijn was is gestreken, zijn hemd gestijfd. Hij is klaar

om te houden van wat is. Zijn tuin is niet Eden. Wat kan het hem schelen

waar appelsienen vandaan komen, zolang de aarde en zijn huis

niet meer dan twee graden opwarmen. Wanneer zou hij foto's sorteren

van dingen die voor hem niets betekenden? Ook de zoveelste lening

is beperkt in de tijd en zijn handtekening maakt het contract niet bijzonder

(zij zal over zoveel jaar zelfs nergens meer bestaan behalve misschien

in een archief). Zijn was werd met de grootste zorgvuldigheid gestreken in een atelier

om de hoek (strijken is een kunst). Wat is hoeft niet meer te betekenen.

De kus voor het slapengaan op het voorhoofd van zijn dochter: voorzichtig legt hij

haar haren opzij en laat op het blote stukje huid een onzichtbaar blijvend spoor achter.