De appel die hij schilt voor zijn vrouw, groeide in de tuin. De appelsienen
in deze schaal komen helemaal uit China. Foto's hoeven enkel
bij bijzondere gelegenheden (zoal vakantie dat kan zijn). Zijn handtekening
zegelt de zoveelste lening. Zijn was is gestreken, zijn hemd gestijfd. Hij is klaar
om te houden van wat is. Zijn tuin is niet Eden. Wat kan het hem schelen
waar appelsienen vandaan komen, zolang de aarde en zijn huis
niet meer dan twee graden opwarmen. Wanneer zou hij foto's sorteren
van dingen die voor hem niets betekenden? Ook de zoveelste lening
is beperkt in de tijd en zijn handtekening maakt het contract niet bijzonder
(zij zal over zoveel jaar zelfs nergens meer bestaan behalve misschien
in een archief). Zijn was werd met de grootste zorgvuldigheid gestreken in een atelier
om de hoek (strijken is een kunst). Wat is hoeft niet meer te betekenen.
De kus voor het slapengaan op het voorhoofd van zijn dochter: voorzichtig legt hij
haar haren opzij en laat op het blote stukje huid een onzichtbaar blijvend spoor achter.