ik boetseer vulkanen in de havermout

duw een kosmos uit mijn kin en ‘s nachts zwerf ik

tussen de regenboogbollen op het tafelkleed

mijn beat is een gouden konijn op batterijen

en op zondagen beloof ik het verliezen van mijn mond

in de onpeilbare dieptes van een herfstblad

maar soms hoor ik iemand zingen

klaar en duidelijk op de bodem van het glas

dan flirt ik met de paspoppen in de etalage

en kleur mijn tongen donkerrood