En plots een huis als hoofd

Met elk oog een raam

Een rolluik voor je slaap

Een voordeur op een kier

Al was het een glimlach of grijns

Langs je ruggengraat loopt water

Dat je lijf centraal verwarmd

De één wat meer kasteel

Kraakpand of duivenkot

Met elke hippie zijn hut

Elk kostuum zijn kantoor

Zelf

Ben ik een wolkenkrabber

Al is het maar voor het woord

Je wezen als vinger in de lucht

Schrijven in het blauwe gewelf

Om naar op te kijken

Met je nek in een plooi

De gebarsten verf onder

Rimpels, kraaienpootjes

Plamuur het plafond

Het kraakt, tocht

Tot renovatie

Botox in lippen

De stelling

Als wandelstok onder je pols

Het fundament bij elke stap

Je blijft erfgoed

Al ben je een blokhut

In een bos vol torens