Ik bid vaak tot Jezus

om mij te veranderen in Kevin van mijn klas
- die is groot en sterk en mondig -

en mij weg te halen uit de nacht

de gezichten in de plooien van het gordijn maken mij bang

en uit een droom komt een man schreeuwen tot het stil is

Jezus komt niet. Ik kan alleen maar wachten

tot het vriendelijke vuistje van mijn knuffelaap

mijn gezicht mag strelen

en mijn buik 

tot ik slaap.

Niets is anders geworden: ik sta op

en ik ben wie ik ben

terwijl alles verder uiteen valt
blijf ik een kind biddend tot Hem