Ik bid vaak tot Jezus
om mij te veranderen in Kevin van mijn klas
- die is groot en sterk en mondig -
en mij weg te halen uit de nacht
de gezichten in de plooien van het gordijn maken mij bang
en uit een droom komt een man schreeuwen tot het stil is
Jezus komt niet. Ik kan alleen maar wachten
tot het vriendelijke vuistje van mijn knuffelaap
mijn gezicht mag strelen
en mijn buik
tot ik slaap.
Niets is anders geworden: ik sta op
en ik ben wie ik ben
terwijl alles verder uiteen valt
blijf ik een kind biddend tot Hem