Als ze naast me staat

beweegt de lucht met een ellipsvormige

kracht die ons naar elkaar toe trekt

zonder dat we elkaar ooit raken

Ze staat sterk al een huis

voeten geworteld

Een boom die haar bladeren verliest maar

steeds weer verder groeit

naar het licht

Haar haren galopperen rond haar schouders

en ze kijkt niet om

Ze zal misschien rennen

Ze zal misschien vechten

Ze zal misschien ondergaan

En toch

Zij zal nooit (ten) ondergaan