. thuis

Waar je adem stilt

En neerligt als breekbaar

Noorderlicht in mijn armen

Waar je lippen weken

Voor de mijne en wij steeds kusten,

Gekust  werden

Door de hand die de kaarten schudt,

Of het toeval dat ons bij elkaar

Aan tafel schoof

Als twee stenen in dezelfde rivier

Glijden wij elkaar na

Steeds dichter

thuis .