. thuis
Waar je adem stilt
En neerligt als breekbaar
Noorderlicht in mijn armen
Waar je lippen weken
Voor de mijne en wij steeds kusten,
Gekust werden
Door de hand die de kaarten schudt,
Of het toeval dat ons bij elkaar
Aan tafel schoof
Als twee stenen in dezelfde rivier
Glijden wij elkaar na
Steeds dichter
thuis .