Niemand weet hoe je verdriet kan meten
of een school tranen groter is
dan een kudde of een zwerm,
niemand weet of missen
ooit zal rijmen op vergeten
en of je het kan leren
Niemand weet of je om verdriet heen kan
breien, zonder steken te laten vallen
of je verliezen kan
oprapen en of het dan nog een sjaal
wordt die het gemis warm houdt
Niemand weet hoelang voor altijd duurt
en hoewel je niet meer aan mijn lippen hangt
weet ik zeker dat je nog steeds
aan mijn voeten ligt
en je ligt daar goed