Niemand weet hoe je verdriet kan meten

of een school tranen groter is

dan een kudde of een zwerm,

niemand weet of missen

ooit zal rijmen op vergeten

en of je het kan leren

Niemand weet of je om verdriet heen kan

breien, zonder steken te laten vallen

of je verliezen kan

oprapen en of het dan nog een sjaal

wordt die het gemis warm houdt

Niemand weet hoelang voor altijd duurt

en hoewel je niet meer aan mijn lippen hangt

weet ik zeker dat je nog steeds

aan mijn voeten ligt

en je ligt daar goed