Aan de andere kant van het raam kleeft een flinterlichte vlinder

de soort die je vroeger als kind in uitgewassen confituurpotten ving

de zomer was ook toen naar zijn nok gekropen, de jaren waren jong

de zon liet ons enkel rode afdrukken en twee maanden leegte na

later werd het de blauwdruk van het overstroomde speelgoedzwembad

en de geboorte van de door navelstrengen verstikte verliefdheid

in deze zomerse nachtlucht voelt ademen als jezelf oppompen en

laten leeglopen, want altijd bleef iets over dat vergat vol te stromen

altijd blijft iets over, een vroeger dat je niet langer kan aanraken

en intussen is zelfs de vlinder al vergeten hoe diep zijn vele ogen