De maan
Zijn gloed verlicht
Ondanks alles
Is hij daar
Overal en altijd
Gevolgd
Hij hoorde mijn gebeden
Om een echte vriend
In mijn dromen
Komt hij zachtjes binnen
Helpt hij me
De waarheid te zien
Zoals die ene keer
Ik liep
Over zijn hobbelige gestalte
Een hoofd vol gedachten
Bij het soort
Onzinnig maar volhardend
Liet hij me vallen
In een van zijn vele kuilen
De wanden kregen kleur
Beelden werden scherp
Hij liet me zien
Hoe het echt zat
Ik voer gesprekken
Ongekend
Zonder woorden
Krachtiger dan ooit
Straling
Uitgezonden door mijn vriend
Geeft mij het antwoord
Mijn zoektocht krijgt gehoor
De maan laat me dromen
Geeft mij een toekomst
Waarop ik zelf nooit
Durfde hopen
Op de top van zijn bergen
Kan ik het hele universum zien
Het rode doek opent zich
Ik zit op de eerste rij
De andere planeten
Doen dienst als personages
In een toneelstuk dat
'Jouw toekomst' heet
Heel soms denk ik
Is dit geen waanzin
Bestaat onze vriendschap
Of ben ik toch alleen
Maar dan
Doe ik een toevlucht
Tot zijn naasten
Een glimlach verschijnt want
Een symfonie van
Talloze sterren
Getuigen
Over dit wonderlijke verbond