De maan

Zijn gloed verlicht

Ondanks alles

Is hij daar

 

Overal en altijd

Gevolgd

Hij hoorde mijn gebeden

Om een echte vriend

 

In mijn dromen

Komt hij zachtjes binnen

Helpt hij me

De waarheid te zien

 

Zoals die ene keer

Ik liep

Over zijn hobbelige gestalte

Een hoofd vol gedachten

 

Bij het soort

Onzinnig maar volhardend

Liet hij me vallen

In een van zijn vele kuilen

 

De wanden kregen kleur

Beelden werden scherp

Hij liet me zien

Hoe het echt zat

 

Ik voer gesprekken

Ongekend

Zonder woorden

Krachtiger dan ooit

 

Straling

Uitgezonden door mijn vriend

Geeft mij het antwoord

Mijn zoektocht krijgt gehoor

 

De maan laat me dromen

Geeft mij een toekomst

Waarop ik zelf nooit

Durfde hopen

 

Op de top van zijn bergen

Kan ik het hele universum zien

Het rode doek opent zich

Ik zit op de eerste rij

 

De andere planeten

Doen dienst als personages

In een toneelstuk dat

'Jouw toekomst' heet

 

Heel soms denk ik

Is dit geen waanzin

Bestaat onze vriendschap

Of ben ik toch alleen

 

Maar dan

Doe ik een toevlucht

Tot zijn naasten

Een glimlach verschijnt want

 

Een symfonie van

Talloze sterren

Getuigen

Over dit wonderlijke verbond