haar lippen ontluiken

wanneer ze spreekt over hoe schoon het is, verdriet, niet

altijd gelukkkig zijn

ze staart in haar glas

zoekt naar een zin

vindt het mooie ‘ik voel opera voor je’

lacht een lach vol van zomer

zij is poezië

haar benen twee langen vloeiende zinnen

handgebaren resoluut als een punt

ogen zo open als een witregel