Een stoel die danst
en die stoel die vroeg mij ten dans
toen God de sluizen van de hemel opendeed
ik zag hoe de rest zat te lachen met mij en de stoel
daarom zei ik ja tegen de stoel
Iedereen was helemaal verbaasd
tot ineens het potlood begon te dansen met de kast
en zo begon een feest in het huis voor de meubels
want ik was het bord
en iedereen was blij
zelfs de stoel die daarstraks nog uitgelachen werd
en uit dank zong die stoel een lied