Een stoel die danst

en die stoel die vroeg mij ten dans

toen God de sluizen van de hemel opendeed

ik zag hoe de rest zat te lachen met mij en de stoel

daarom zei ik ja tegen de stoel

Iedereen was helemaal verbaasd

tot ineens het potlood begon te dansen met de kast

en zo begon een feest in het huis voor de meubels

want ik was het bord

en iedereen was blij

zelfs de stoel die daarstraks nog uitgelachen werd

en uit dank zong die stoel een lied