Stille strijders hebben geen geweten nodig

gelukkig maar dat niemand dit slachtveld ziet

het bloed stroomt niet trager, hoor

over droge wegen, lemen huizen,

strooien daken, branden de gensters

dwalen de sterren, hardvochtig

uit horizonpunten geslagen

daar slepen ze zachter voorbij, kindervoeten

boven boomwortels, zand, modderkluiten

wat verkoold stof onder zolen geschaafd

en een stukje thuisland, voor altijd

tussen twee kleine tenen verstopt

hier stonden overal heuvels

toen heeft iemand er zerken gezet.