Stille strijders hebben geen geweten nodig
gelukkig maar dat niemand dit slachtveld ziet
het bloed stroomt niet trager, hoor
over droge wegen, lemen huizen,
strooien daken, branden de gensters
dwalen de sterren, hardvochtig
uit horizonpunten geslagen
daar slepen ze zachter voorbij, kindervoeten
boven boomwortels, zand, modderkluiten
wat verkoold stof onder zolen geschaafd
en een stukje thuisland, voor altijd
tussen twee kleine tenen verstopt
hier stonden overal heuvels
toen heeft iemand er zerken gezet.