Tevergeefs heb ik gezocht naar

alternatieve tijdseenheden:



vanaf nu wordt tijd uitgedrukt in

het aantal keren dat jij zucht, slikt, met je ogen knippert.

Het aantal geliefden dat mij verliet en het aantal vragen

die me het aantal nachten lieten tellen waarin ik wakker

lag. Het aantal baden waarin ik een aantal tranen deed

vloeien, omgezet naar de hoeveelheid inkt die ik ermee

verspilde. Het aantal gebreken dat me de das omdeed,

het aantal avonden waarop ik verlangde en waarop tijd

niet veel meer was dan het luide tikken en snikken van

een klok. Een klok is tenminste altijd correct.